Mijn eerste 6 uur werkdag

Maandag startte mijn eerste werkdag van 6 uur. Hiervoor werkte ik nog 12 uur verdeeld over 3 ochtenden. Het besef dat ik meer uren op werk zal zijn en minder thuis was er nog niet echt totdat ik me bedacht dat ik dit keer lunch mee moest nemen in plaats van thuis te lunchen samen met mijn vriend. Voor een eerste dag van 6 uur is het me best goed afgegaan. Ik merk wel dat ik mijn concentratie naar mate de dag vordert iets sneller verlies. Maar gelukkig heb ik vrij afwisselende taken. Dus als één taak niet lekker uit de veren komt, dan heb ik nog andere taken om mee verder te kunnen. Ook ontving ik een belletje van mijn casemanager van ArboNed. Zij is werkzaam op de afdeling verzekeringen en neemt één keer in de zoveel tijd contact op om te checken hoe het gaat. Ik heb een fijn gesprek met haar gehad en we zijn beide erg tevreden over mijn herstel. Als ik me bedenk dat ik 8 maart begon met 8 uur per week verdeeld over 2 dagen en nu zelfstandig besloot om mijn uren naar 18 uur verdeeld over 3 dagen op te hogen, kan ik ook eigenlijk niet anders dan tevreden zijn. Hoop zo dat deze lijn zich doorzet ^^. En natuurlijk heb ook ik mijn ups en downs maar ik zal er alles, echt alles aan doen om mijn batterij nooit meer zo ver leeg te laten lopen zoals vorig jaar oktober.

Vegetarische Slager vs. Burger King

Normaal probeer ik op mijn vrije dagen altijd een beetje uit te slapen. Slaap ik voor mij erg belangrijk, dus als ik de tijd ervoor heb om iets langer te slapen dan mijn wekker op werkdagen dan neem ik daar graag gebruik van. Deze dag begon echter op tijd aangezien ik om 9:00 uur mijn therapiesessie bij mijn hapto-therapeut had. Niet wetende dat dit (voorlopig) mijn laatste sessie zou zijn. We hebben eerst een kwartier gepraat over koetjes en kalfjes tot dat het moment kwam dat we eigenlijk beide beseften dat ik er klaar voor ben om alleen de oceanen te gaan bevaren en te kijken waar deze wateren mij naartoe brengen. Can’t tell you how excited I am about that!! Vervolgens had ik om 11:00 uur een volgende meeting met mijn job coach. Dit gaat ook echt lekker! Ik moet mijn WHY nog in 1 zin formuleren maar de middelen en woorden zijn er al wel. Ik ga deze komende weken verder werken aan mijn HOW waarbij ik ga onderzoeken waar ik wel en geen energie van krijg, wat mijn top-5 kwaliteiten zijn en wie/wat ik nodig heb om in die energie te blijven. Heel veel zin in! Daarna ben ik heerlijk mijn hoofd gaan leegmaken met een uurtje crossfit waarna ik helaas onwijze kramp kreeg in beide bovenbenen. Zo erg dat ik ’s avonds niet zelfstandig van de bank af kon komen haha. En voor de balans zijn we na het sporten doorgereden naar Burger King voor een test-lunch, want…………… de plantbased long chicken en plantbased chicken nuggets werden geïntroduceerd. Echt een top samenwerking tussen de Vegetarische Slager en de Burger King. En zeker voor herhaling vatbaar, alleen niet te vaak natuurlijk!

Mega spierpijn en zwemmen

Dat de spierpijn van mijn sportmomentje van dinsdag al die avond te voelen was, voorspelde niet veel goeds. Maar dat ik daardoor onwijs slecht geslapen had, nauwelijks kon lopen en de trap bijna niet af durfde omdat ik zo veel pijn had, had ik niet zien aankomen. Stijn en ik vinden het nog steeds een raadsel hoe die spierpijn zo heftig heeft kunnen zijn dat ik vrijdag pas weer een beetje normaal kon bewegen en lopen. Met spierpijn is het altijd goed en fijn om een soort actieve hersteltraining te doen. Dus besloot ik om weer lekker een uurtje zwemmen te boeken bij het openbare zwembad. Het was echt zo fijn en van mijn spierpijn nauwelijks last! Ik heb trouwens ook meerdere pogingen gedaan om hardlopen leuk te gaan vinden als onderdeel van cardio-training, maar ik haal er gewoon geen genoegen uit. Zwemmen daarentegen wel! En laat zwemmen nu ook een goeie calorie-burner en full-body workout zijn en mij minder moeite kosten dan hardlopen, ben ik van plan dit zeker 1x per week te blijven volhouden.

Hemelvaartsdag

Een nationale vrije dag voor iedere werkende Nederlander, maar voor mij een gewone vrije donderdag. Wat wel leuk was, is dat mijn werkende vrienden dus ook vrij waren en zo ging ik een lekker kopje thee drinken bij een van mijn beste vriendinnetjes om bij te kletsen en even de stad in de lopen voor een snelle boodschap voor ons beide. ’s Middags heb ik tussen de bewolking en regenbuien door genoten van een zelfgemaakte lunch in de tuin en weer even lekker wat sproeten gekweekt. Ik had overigens nog steeds last van mijn spierpijn in mijn benen, echt zo ellendig. Dus sporten zat er helaas ook nog niet in, want ondanks mijn actieve hersteltraining van woensdag was mijn spierpijn niet eens een beetje afgenomen. Alhoewel, ik kon wel weer zelfstandig van de bank komen en we niet meer neer te laten ploffen op het toilet maar daar was ook alles mee gezegd hahaha. Oh ennnnnnnn, mijn tweede blog voor ‘Boer – Winkel van het land’ ging ook weer online. Mijn introductie van de vorige keer maakte nu ruimte voor de vooroordelen over een veganistische leefstijl. Ik vind mijn samenwerking met Boer nog steeds erg leuk om te doen en ik hoop dat het snel zijn vruchten gaat afwerpen!

VrijMiBo

Ondanks dat donderdag mijn normale vrije dag is en per toeval samenviel met een Nationale vrije dag voor werkend Nederland, voelde deze vrijdag als de dag dat ik als enige naar werk ging en iedereen lekker lang weekend had. Volgens mij was dit ook echt zo want er was letterlijk niemand op straat te bekennen. Groot gelijk trouwens dat men er een extra vrije dag aan vast plakte voor een extra lang weekend, had ik ook gedaan en misschien moeten doen? Want mannnn wat was ik rusteloos op werk. En het enige waar ik aan kon denken was de Cointreau Mule die om 16:00 op mij stond te wachten. Ik had namelijk afgesproken met een vriendin bij haar thuis om te vieren dat ik uitgetherapied (love zelf woorden verzinnen) ben, mijn vriend zijn scriptie heeft ingeleverd én haar vriend super stappen maakt met zijn eigen onderneming waar hopelijk snel heel Breda van kan gaan genietennnnnnnn!

Dirty Thirty

Ik denk dat de foto al wel genoeg boekdelen spreekt, maar het was tijd voor (nog) een feestje. Gek genoeg was er geen kater te bekennen van de VrijMiBo die tot in de late uurtjes doorging, alleen een beetje een slaapgebrek. Máár ’s avonds een grote meid, de volgende dag een grote meid. Het was ook een heel speciaal feestje dat ik voor geen goud wilde missen want mijn vriendinnetje (met baby op de foto) werd 30!! Ik had aangeboden om haar te helpen met de voorbereidingen, oftewel doen waar ik goed in ben. Mensen blij maken met mijn kookkunsten geheel in A Friend’s KItchen’s stijl. Zo bereidde ik bruschetta met vleestomaten en verse basilicum, gevulde snoeppaprika’s uit de oven met een krudige spread en pijnboompitten, tortizza’s en flammküchen van tortilla’s, feta-avocado dip en pesto-parmezaanse kaas dip met turks brood en falafelballetjes in licht pittige tomatensalsa. Het was heel fijn om iedereen weer te zien. We zien/spreken elkaar niet zo heel vaak meer, ook wel vanwege corona maar ook omdat we allemaal een jaartje ouder worden en prioriteiten verschuiven en agenda’s flink gevuld zijn. Daardoor zijn dit soort feestjes altijd één groot feest want er wordt gekletst, geknuffeld, gedeeld, gegeten en gedronken. Iets beters kun je je eigenlijk niet wensen!

Zondag = rustdag

Je zal me vast niet voor gek verklaren wanneer ik zeg dat ik deze dag helemaal uitgebrand was. Ik heb eerst heerlijk uitgeslapen en tot half 10 in bed gelegen waarna ik een verse jus d’orange uit de koelkast kon pakken die Stijn in de ochtend voor mij had gemaakt. Wat een schatje hè! Daarna ben ik op de bank geploft en heb ik Reign, een nieuwe serie die ik momenteel kijk, opgezet. Naast het schrijven van deze blog en het uitproberen van een nieuw snack receptje heb ik echt he-le-maal niks ondernomen. En je wilt niet weten hoe chill ik dat soms vind. Ondanks dat ik erachter ben gekomen dat ik een echte doener ben en daarmee mijn beste en mooiste flow-momenten creëer, heb ik dit soort dagen echt heel erg nodig. Ook omdat ik mijn batterij nooit meer zo ver wil leeg laten lopen zoals mij recent gebeurd is, maar ook omdat het gewoon goed voor je is om jezelf die rust te gunnen. Even bij jezelf te rade gaan hoe je week was (en aan dit hele verhaal van mijn blog te zien is dat het een lekkere drukke week geweest haha) en stil te staan bij hoe je je voelt. En natuurlijk voor te bereiden op een nieuwe week die komen gaat. En zo sloot ik deze luie dag af met een bestelling bij ‘De Beren’, die een aantal vegan maaltijden op hun menu hebben staan. Ondanks dat het concept ‘De Beren’ mij totaal niet aantrekt om daar te gaan eten, vind het een beetje een vlees-vreetschuur gehalte hebben, vind ik het echt top om te zien dat zelfs zo’n vlees-georiënteerd restaurant veganisten de mogelijkheid biedt om ook hier een hapje te kunnen eten/bestellen. Ik koos het vegan saté menu met keuze uit 3, 4 of 5 stokjes, ambachtelijke friet + vegan mayo en een groene salade. De smaak en hoeveelheid (3 stokjes) was prima, de friet was heerlijk, de salade ook prima (maar niet 2 euro extra waardig) alleen zat er een zakje kroepoek original bij en daar sloegen ze de plank even flink mis. Kroepoek wordt namelijk gemaakt van garnalen. Gelukkig zat het apart in een zakje. Stijn bestelde een vegan burger menu en die viel zwaar tegen. Het was een broodje met een klodder vegan mayo en alleen een groenteburger bestaande uit doperwten, mais en plantaardige eiwitten (goor). Erg teleurstellend zeker wanneer je kijkt naar de foto van de “werkelijke” burger op hun website en de beschikbaarheid van vegan burgers die echt vlezig zijn… Leuk om te proberen, maar eens en niet meer.