Alleen thuis

Ik werd jammer genoeg weer voor 2 weken verlaten door Stijn…. Niet dat hij er iets aan kan doen maar leuk is het echt niet. Hij is de afgelopen weken druk bezig (geweest) met het afronden van zijn laatste jaar aan de KMA (Koninklijke Militaire Academy) en daarbij komt dus afwezig zijn van thuis veel kijken. De meeste mensen weten dat ik het verschrikkelijk vind om alleen te zijn. Ik heb gewoon graag iemand of meerdere mensen om mij heen waar ik mee kan kletsen, waar ik mijn hart kan luchten of even tegen kan zeiken als ik dat wil. En met mijn drukke week in het vooruitzicht baalde ik natuurlijk als een stekker dat Stijn mij voor TWEE HELE WEKEN ging verlaten. Veel mensen zeggen dan, ach gelukkig heb je de katten nog. Maar die katten die praten niet terug en zijn voor het grootste gedeelte wanneer ik thuis ben lekker buiten aan het schooieren. Groot gelijk geef ik ze en ik slaap er overigens ook veel beter door haha. Maar het is ergens wel waar, want er beweegt dan in ieder geval iets door huis. Oh, en weet ik je wat ik ook mega k*t vind aan alleen zijn…… het huishouden doen. Ik heb echt niks te klagen met die vriend van mij, want wanneer hij thuis is dan doen we het samen. Maar wanneer hij dus niet thuis is, sta ik er alleen voor. Kan je vertellen dat met de drukke planning het er ook niet van gekomen is. Ach, en wie heeft daar last van? Alleen ik zelf haha (onderhand, lees vandaag, is het hele huis weer schoon – en precies op tijd want ik ontving een belletje vandaag dat mijn schatje vanavond [nu] thuiskomt 🙂 🙂

Een nieuwe toekomst

Ik ben de afgelopen anderhalve week niet zo actief geweest op Social en mijn blog en dat had meerdere redenen. De titel vertelt het al wel in een aantal woorden, maar mijn lange week was echt een hele zware mentale en daarmee emotionele week. Zowel met mooie dingen als minder mooie dingen. Zoals velen van jullie weten ben ik sinds afgelopen maart aan het re-integreren bij mijn huidige werkgever. Het doel van de re-integratie was om weer op mijn oude werkniveau te komen en daarnaast om te kijken of ik mijn geluk hier of elders ging vinden. Uiteraard ging het er hoofdzakelijk om, om weer terug in mijn werkritme te komen en dat is me, al zeg ik zelf, aardig goed gelukt. Maar iedere dag, iedere week, iedere maand werd ik geconfronteerd met de vraag of ik al weet welke richting ik op wil. En ik heb het heel lang niet geweten, totdat ik weer huilend thuiskwam omdat ik het gewoon echt niet wist. En stiekem wist ik het natuurlijk wel, maar afscheid nemen van iets vertrouwds (en wat ik zag als opgeven) vind ik heel moeilijk. En zo gooide ik toch 2 weken terug mijn boei uit naar een vacature voor Accountmanager bij een internationale groothandel in home & decoratie spullen. Een kleine week later ging ik op gesprek bij Kapimex en dat voelde zo ontzettend goed. Maar ja, wat ging ik mijn huidige werk vertellen? “Ik ben nog aan het re-integreren…”, “Vind je het fair naar je huidige werkgever om weg te gaan…”, “Hoe ga je ze dit uitleggen”…. Goh, wat heeft dat mij bezig gehouden. Na het weekend mocht ik een ochtend meelopen bij Kapimex en heb ik met eigen ogen mogen zien en voelen hoe het is om daar te werken. Ik wist het zeker, dit is mijn volgende stap. En zo stapte ik met lood in mijn schoenen de volgende dag het kantoor binnen van mijn baas en nam ontslag. Dit voelde alsof dit het zwaarste was dat ik in lange tijd had gedaan. Want buiten dat het bedrijf misschien niet bij mij past op dit moment in mijn leven heb ik er wel een geweldige groep mensen op nagehouden. Per 1 september start ik mijn nieuwe baan en 23 juli is mijn laatste werkdag bij UBG Company. Zo spannend, zo veel zin in, tijd voor iets anders en tijd om mijn burn-out hoofdstuk volledig af te sluiten. Ik kijk er naar uit!!

Motor theorie examen

Vorige zomer ben ik gestart met het behalen van mijn motorrijbewijs. Ik heb mijn voertuigbeheersing examen in één keer succesvol afgerond en moest afgelopen oktober op voor mijn theorieexamen. Qua timing zat het niet mee want ik zat natuurlijk net thuis met een burn-out en echt veel energie had ik niet om te leren… Maar goed, vechtertje als ik ben ging er gewoon voor en helaas zonder resultaat. Op dat moment was de lockdown gelukkig nog niet begonnen, maar schijnbaar had iedereen in NL het idee om zijn theorieexamen op dat moment te behalen want ik kon pas weer eind november terecht. En november werd december, februari en uiteindelijk midden juni. Ook hier was mijn timing weer perfect, want het viel in deze geweldige, totaal niet rustige week. Tuurlijk, mag geen excuus zijn maar ik was op van de spanning rondom mijn nieuwe baan en ontslag nemen dus met twee keer een halve dag leren was ik WEER gezakt. Heel erg heb ik er niet van gebaald, want had ik nu zo goed geleerd hiervoor? Nah….. Zonde is het wel en zeker zonde van het geld, maar goed. Het komt wanneer het komt en dat is toevallig morgen hahaha. Nu hoop ik niet dat het ongeluk brengt om dit zo aan te kondigen, maar ik ben in ieder geval véél beter voorbereid en véél minder nerveus dan vorige week. Duimen jullie mee?!

Spa-avond en Eerste Festival

En dan denk je dus dat alle stress over is nadat je een nieuwe baan hebt, ontslag hebt genomen en je motor theorie niet hebt gehaald…. Nee hoor, want er stond nog een festival in eigen stad voor de deur! Godverdikkie, wat had ik daar zin in maar wat was ik nerveus hahaha. We hebben er lang op moeten wachten. En wat was het geweldig!! Ik heb zo genoten en het was een perfecte afsluiting van alle stress en kopzorgen. Van tevoren moest je dus via toegangstesten een coronatest doen. Dat ging bij mij gelukkig echt van z’n leien dakje. Andere vrienden van mij hebben op sommige locaties wel 1,5uur in de rij gestaan en hebben zelfs 1 uur in de rij gestaan omdat de test locatie na een uur pas open ging [om 7 uur ’s ochtends]. Het zou je vervolgens maar overkomen dat je test, zonder klachten, en ineens positief bent. Zou ik dus echt van gebaald hebben, zeker omdat we na zo’n lange tijd eindelijk weer mochten buitenspelen. Ik kreeg na 15 minuten gelukkig een positieve uitslag, negatief dus voor de slimmerds. En niet alleen gelukkig vanwege het feit dat ik daarmee het terrein op mocht, maar ook omdat ik al op de parkeerplaats van het Fletcher Hotel in Etten-Leur stond om daar een avondje naar de sauna te gaan. Daar was ik namelijk echt aan toe. Ik ben denk ik iedere ochtend misselijk wakker geworden van de stress, hele week slecht geslapen, geen Stijn en die emotionele, mentale schommelingen hadden mij volledig opgebroken. Voor slechts €17,50 boek je al een avondje Sauna van 17.00 tot sluit bij het Trivium en dat was GE-NIE-TEN!